Prawda
Biała źrenica
ujrzeć próbuje
dobro głębokiej syreny…
Wypełnia goryczą
ciemność natchnionej konwalii
i tylko muzyka
zaspokoić potrafi
serce białej źrenicy.
Gwiazdy tak ukochane,
zmyślone w głosie stłumionym
dziś zapach nieznany
promieniem nowości otuli…
Biała źrenica
zapomni o rysach
złotem pisanych,
już życie jej nie zaskoczy,
on kłamstwa pokonał
iskrą bladego dnia.
Wiersz ten został napisany przeze mnie na szkolny konkurs literacki pt. ''Odkrywamy młode talenty'': )